Het Hebreeuws heeft geen nul in het getallensysteem. Elk cijfer, tiental en honderdtal heeft zijn eigen teken. Dit getallen stelsel wordt uitgebreid gebruikt door Joodse Numerologie. Dit systeem wordt ook alleen maar gebruikt in het oudere Hebreeuws.
Voor de cijfers tussen de tientallen en honderdtallen, worden de getallen bij elkaar opgeteld. Bijvoorbeeld voor het getal 157. Je neemt dan het getal 100, 50 en 7, wat dus 100+50+7=157 wordt. Maar bij de kleinere getallen, bijvoorbeeld 15 of 16, worden niet bij elkaar opgeteld als 10+5 of 10+6. Ze worden opgeschreven als 9+6=15àטו of 9+7=16àטז . Om getallen boven de 500 te schrijven, gebruiken ze meestal het getal Taw(400) in combinatie met zichzelf en/of andere getallen. Duizendtallen worden ook weer apart opgeschreven, maar ze worden niet aangegeven met tekens die aangeven dat het getal begint met een duizendtal. Hiervoor gebruiken ze dus het cijfer Taw. Bijvoorbeeld voor het getal 5764: Je krgijt dan 5 x 1000 + 400 + 300 + 60 + 4. Maar om het getal 1000 te krijgen moet je bijvoorbeeld ook nog 400 x 2 + 200 doen. Je krijgt dus een lange som.
Wat zijn nou de voordelen van dit stelsel?
- Voor kleinere getallen hoef je maar 2 of 3 getallen bij elkaar optellen en is het dus nog vrij simpel.
Wat zijn nou de nadelen van dit stelsel?
- Als je dus getallen boven de 1000 nodig hebt, wordt het een hele grote som. Dit kan het ingewikkeld maken om het op te schrijven in het Hebreeuws.
- Om de getallen op te lezen in het Hebreeuw moet je wel veel uitspreken omdat de standaard getallen, die in de tabel staan, een lange naam hebben.
- Eenheden, tientallen en honderdtallen hebben elk hun eigen teken, dat is lastiger voor het opschrijven van hogere getallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten